اخیرا خبرهای مبارکی از جبهه های نبرد اوکرایین میرسد . نیروهای اوکرایین درچند منطقه مهم به پیروزیهایی دست یافته اند و نیروهای اشغالگر پوتین را از مواضع خود به عقب رانده اند.
تبریک به ملت اوکرایین . هر پیروزی آنان بر دیکتاتور روسیه یک امتیاز مثبت برای پیروزی دموکراسی در جهان است .
دیکتاتور ابله و دیوانه روسیه فکر میکرد ظرف چند روز دولت اوکرایین را ساقط خواهد کرد و مردم اوکرایین با دسته های گل به استقبال ارتش اشغالگرش خواهند شتافت . همان اشتباه هیتلر درمورد روسیه را مرتکب شد که فکر میکرد به محض حمله به روسیه ارتش روسیه درهم خواهد ریخت و دولت استالین سرنگون خواهد شد.
اکنون که این دیوانه مخبط به دست خود خود را گرفتار کرده دموکراسیهای غربی باید گلوی او را در اوکرایین بچسبند و آنقدر بفشارند تا نفس آخر را در جبهه های اوکرایین بکشد و ساقط شود. ممکن است این جنگ سالها طول کشد ولی اوکرایین جایی است که میتوان ارتش روسیه را که که بدجور در آن گرفتار آمده است نابود کرد . باید اینقدر خون از این ارتش ریخت که مانند افغانستان دمش را لای پایش بگذارد و فرار را برقرار ترجیح دهد. فرار ارتش روسیه یعنی نابودی دیکتاتوری پوتین .
خوشبختانه همانطور که ذکر شد پوتین به دست خود بهانه نابودی خود را فراهم کرده است. اکنون با دموکراسیهای غربی است تا با گازانبر تحریمهای اقتصادی و جنگ بی امان فرسایشی کار او را تمام کنند .
نبرد کارخانه ماریوپل برای آیندگان طنین نبرد استالینگراد را خواهد داشت. همانطور که بشریت در استالینگراد سرانجام موج حمله فاشیسم را شکست داد و به عقب راند نام کارخانه پولاد ماریوپل نیز برای اوکرایین و جهان یاد آور حماسه مقاومت رزمندگانی خواهد بود که بدون اسلحه و مهمات کافی و باوجود عدم برابری نیروهایشان با غول روسیه در برابر دیکتاتوری پوتین ایستادند، تا آخرین قطره خون جنگیدند و جان خود را فدای آزادی و دموکراسی درسراسرجهان کردند. در آینده ای نه چندان دور اشعار و داستانهای فراوانی درباره مقاومت پولادین این رزمندگان نگاشته خواهد شد و آنان سرمشقی برای همه مبارزان راه آزادی خواهند بود. نبرد ماریوپل نبرد تمامی بشریت بر علیه دیکتاتوری و استبداد و فاشیسم است.
جهان شاهد بیرحمی دیو خون آشام روسیه در ماریوپل است و جهان فراموش نخواهد کرد.
سقوط پوتین درپی این جنگ بدفرجام یک بهره دیگر برای ملتهای ساکن امپراتوری روسیه خواهد داشت. ملتهای تحت ستم روسیه (از ملتهای ناحیه قفقاز و چچن و غیره تا ملتهای شرق روسیه که هنوز بخشی از امپراتوری روسیه هستند) میتوانند مستقل شوند. از جمله روسیه بهای جنایات وحشتناک خود را در جمهوری چچن خواهد پرداخت ، ملتهای تحت ستم قففاز که هنوز تحت حکومت روسیه هستند آزاد خواهند شد ، تاتارها و سایر مللی که به دستور استالین به زور به نواحی دیگر شوروی کوچانده شدند میتوانند به سرزمینهای مادری خود بازگردند یا در همانجا که اتراق کرده اند جمهوریهای مستقل خود را برپا کنند.
اضافه بر آن وقتی حمایت پوتین پشت دیکتاتورهای بازمانده در جمهوریهای سابق نباشد ملتهای آن جمهوریها فرصتی طلایی برای سرنگونی این دیکتاتورهای مزدور و ایجاد دموکراسیهای واقعی به دست خواهند آورد.
پوتین گرفتار شده است. بر خلاف آنچه میپنداشت وچاپلوسان اطرافش به او باورانده بودند مردم اوکرایین با دسته های گل به استقبال اشغالگران روس نشتافتند بلکه قهرمانانه درمقابل آنها ایستادند و از میهن و سرزمین خود دفاع کردند (به استثنای آنها که خائنانه فرار را بر قرار ترجیح دادند و به جای دفاع از میهن به کشورهای دیگر گریختند ) .
یک دیکتاتور گرفتار موجود خطرناکی است . چنین دیکتاتوری به جای آن که به شکست اعتراف کند و تصمیم خود را تغییر دهد و راه عقب نشینی برگزیند حاضراست جهان را به آتش بکشد و خود و دیگران را نابود سازد. عقب نشینی برای یک دیکتاتور یعنی مرگ و نابودی . عقب نشینی یعنی اعتراف به ضعف. در دنیای مافیایی دیکتاتورها اگر یک «باس» به ضعف اعتراف کند این به معنای پایان قدرت اوست و سایر اعضای باند او را زنده زنده خواهند بلعید. دیکتاتور این را به خوبی میداند و حس میکند و به همین سبب هم هرگز به شکست اعتراف نخواهد کرد.
پوتین درگروژنی و درسوریه نشان داده است که چگونه میجنگد . او با بیرحمی و قساوت تمام از زمین و هوا شهرها را میکوبد و با خاک یکسان میکند و صدها هزار نفر را به قتل میرساند تا به هدف خود دست یابد . برای او جان انسان و ساخته های بشر پشیزی ارزش ندارد.
دموکراسیهای غربی نباید در مقابل پوتین کوتاه بیایند. جنگ با یک دیکتاتور خونین و دردناک است ولی آیا راه حل دیگری وجود دارد؟ دیکتاتور صلح و عقب نشینی را نمیپذیرد. اگر دربرابرش ایستادگی نشود تا انتها پیش خواهد رفت و سراسر جهان را اسیر خواهد کرد. باید جایی درمقابل دیکتاتور ایستاد و او را شکست داد . پوتین اکنون به دست خویش چنین موقعیت درخشانی را نصیب دموکراسیهای غربی کرده است. دموکراسیهای غربی در لحظه حاضر نباید کوتاه بیایند . باید با تمام نیروی نظامی و اقتصادی خود به کمک اوکرایین بشتابند و پوتین را در شرق اوکرایین نابود سازند.
شرق اوکرایین باید استالینگراد اوکرایین شود. باید نیروهای پوتین را در خرابه های شهرهای شرق اوکرایین شکست داد و او را ساقط کرد.
هیتلر در خرابه های استالینگراد شکست خورد و سرنوشت جنگ دوم در آن خرابه ها تعیین شد. من از ابتدای جنگ گفتم روسها بنا به عادت خود (گرجستان ، چچن ، سوریه ) ویرانی مطلق برای شهرهای اوکرایین به ارمغان خواهند آورد و پیش بینی من درست از آب درآمد. ولی میتوان همین ویرانه ها را تبدیل به استالینگراد اوکرایین کرد و ارتش پوتین را در این ویرانه ها نابود کرد.
اکنون اگر دموکراسیها و نظامیان غربی به کمک اوکرایین بیایند و تجهیزات لازم برای جنگ شهری را به اوکرایین برسانند و در برنامه ریزی جنگ شهری اوکرایین را یاری دهند میتوان خرابه های ماریوپل راتبدیل به استالینگراد اوکرایین کرد . ارتش روس را در ماریوپل گرفتار کرد و آنقدر خون از این ارتش ریخت که نابود شود.
*»آزادی»*
مردم روسیه هم مثل سایر ملتهای زیر حکومتهای دیکتاتوری در جهان سوم عاشق فرار و مهاجرت به غرب هستند. به نظر من بهترین روش برای از هم پاشاندن ارتش روسیه این است که دولت اوکرایین اعلام کند هر سرباز روس که به اوکرایین پناهنده شود به او پناهندگی در غرب داده میشود. قول میدهم ظرف کمتر از یک روز کل ارتش روس پناهنده شوند و جنگ تمام شود.
یکی از ژنرالهای روسی دو روز پیش گفته است ما میخواهیم به شرق اوکرایین قناعت کنیم و عملیات را در اینجا متمرکز کنیم . مطبوعات و رسانه های خبری غربی هم که منتظر یک خبر نشسته اند آن را در بوق کرده اند که پوتین کوتاه آمده و ممکن است نخواهد تمام اوکرایین را تصرف کند. به هرحال رقیبند و باید خبری را که رقیب نقل کرده آنها هم نقل کنند وگرنه عقب میمانند و ممکن است سود مالی در آخر سال به اندازه رقیب نباشد.
ولی کسی که فکر کند پوتین فقط به شرق اوکرایین قناعت خواهد کرد اشتباه کرده است .پوتین در نقاط دیگر هم نشان داده است که تا لحظه آخر خواهد جنگید و تا هرجا دستش برسد خواهد گرفت . به موجب بعضی گزارشهای دیگر پوتین فعلا دارد زخمهایش را میلیسد و نیروها را از نو جمع و آماده یک حمله گسترده دیگر میکند.
دموکراسیهای جهان باید در مقابل پوتین محکم بایستند و اوکرایین را تبدیل به قتلگاه دیکتاتوری خطرناک پوتین کنند.
دیکتاتورها خود را در حلقه ای از بله قربان گویان احاطه میکنند که به تدریج ارتباط آنان با واقعیت را قطع میکنند. این سرنوشت همه دیکتاتورهاست . از هیتلر تا استالین ، از خمینی تا خامنه ای ، از شاه تا موسولینی . به نظر می آید پوتین به چنان مرحله ای رسیده است. به خصوص در دوسال اخیر که به بهانه کووید خود را به کلی از اطرافیان خود نیز جدا کرده است (نگاه کنید به میزهای درازش و فاصله ای که در جلسات عمومی با حتی نوکران خود میگیرد) . درچند روز اخیر چند نفر از متخصصان سیاسی امور روسیه و تحلیلگران سیاسی اشاره کرده اند که پوتین ممکن است به مرحله ای رسیده باشد که دیگر به کلی درک نکند چه اشتباه عظیمی مرتکب شده است .
پوتین گفته بود و نوشته بود که کافی است ارتش روسیه وارد اوکرایین شود ، مردم با دسته گل به استقبال ارتش خواهند رفت و دولت خود را سرنگون خواهند ساخت. این تبلیغات وپروپاگاند نبود . او واقعا به خود باورانده بود که چنین امری رخ خواهد داد. اکنون که واقعیت بر خیالات و توهمات او مهر بطلان زده است معلوم نیست چه عکس العملی از خود نشان دهد. امیدوارم این عکس العمل منجر به یک جنگ اتمی نشود.
اگر میخواهید کلمه شجاعت را معنی کنید لازم نیست به لغتنامه مراجعه کنید . فقط نگاهی به شهر خرسون در اوکرایین بیندازید که مدتی است توسط نیروهای روسیه اشغال شده است. پس از اشغال هرروز اهالی خرسون تظاهراتی بر علیه نیروهای اشغالگر دارند . در این تظاهرات درمقابل تانکها و کامیونهای نفربر روسی می ایستند و جلوی حرکت آنها را میگیرند. اگر این شجاعت نیست چه شجاعت است ؟
دراین چند هفته که از شروع جنگ اوکرایین گذشته است مقالات زیادی از داخل و خارج روسیه درمورد روحیه و تفکر پوتین به خصوص در چند سال اخیر منتشر شده است . تصویری که از مطالعه این مقالات به دست می آید موحش است .
پوتین مانند همه دیکتاتورها اطراف خود را از بله قربان گویان و بادمجان دور قاب چینها پر کرده است . کسانی که به جز آنچه او میخواهد بشنود به او نمیگویند. او ارتباط خود را مانند همه دیکتاتورها با واقعیت جهان خارج از دست داده است. این امر به خصوص در دوسال اخیر پس از گسترش کووید شدیدتر شده است . پوتین به دلیل ترس از کووید به کلی خود را قرنطینه کرده و حتی در مسکو زندگی نمیکند بلکه در یک ویلا با فاصله بسیار زیاد از مسکو زندگی میکند و هیچکس را به حریم او راه نیست.
حتی فرم ظاهری رفتار او در سالنهای کرملین در برابر دوربینها نشانگر این امر است . وقتی دستور حمله به اوکرایین را صادر کرد در یک سالن بسیار عظیم در کرملین همه نوکران خود را گرد آورد . مانند دربارهای قدیم ، این بله قربان گویان دست بر سینه با فاصله بسیار زیاد از او بر صندلیها نشسته بودند . سپس همه را یکی یکی به جلوی میکروفن آوردند تا یک به یک دستور حمله به اوکرایین را تایید کنند. یکی از آنها که از ماموران امنیتی بلند پایه روس بود چند کلمه ای گفت که پوتین خوشش نیامد و همانجا جلوی دوربینها او را شدیدا مورد سرزنش قرارداد به طوری که طرف به تته پته افتاد و عذرخواهی کرد.
حتی اگر ملاقات او بارهبران جهان را نگاه کنید همان میز دراز و طولانی که او در یک طرف مینشیند و رهبران را در سوی دیگر مینشاند نشانه طرز تفکراخیر پوتین است . او حتی متوجه نیست که این میز و این طرز نشستن یک کمدی خنده دار است که تنهایی مطلق او را به خوبی بیان میکند.
وقتی یک دیکتاتور با جنون قدرت طلبی به کلی ارتباط خود را با واقعیت از دست میدهد و تصور میکند که ماموریتی الهی بر او محول شده که کشور خود را به ابرقدرت جهان تبدیل کند باید همه بترسیم . نمونه مشخصی که همه به یاد می آورند هیتلر است . هیتلر جهان را به آتش کشید ولی خوشبختانه بمب اتمی نداشت تا بتواند دنیا را نابود کند . اما متاسفانه این دیوانه مخبط کلید بمبهای اتمی روسیه را در دست دارد و میتواند در لحظه ای جهان را به آتش و خون بکشد.
کمی ضرب المثل قدیمی خودمان را عوض کنیم تا مصداق وضعیت فعلی سیاسی جهان باشد. روسیه با دموکراسیهای غربی در جنگی فرسایشی درگیر شده که هردو طرف مبالغ و هزینه های بسیاری صرف این جنگ خواهند کرد و طبعا از توان نظامی و اقتصادیشان کاسته میشود و اقتصادشان لطمه میبیند.
تنها قدرتی که در این میان سود میبرد چین است که به هردو طرف جنگ اسلحه و کالا میفروشد و خود هیچ آسیبی نمیبیند. رهبران چین باید الان جشن گرفته باشند.
به موجب میثاقهای بین المللی خبرنگاران و گزارشگران در میدان جنگ باید از حمله نظامیان در امان باشند. اکثر دولتها این اصل را رعایت میکنند.
اما در اوکرایین در عرض چند روز اخیر سه خبرنگار با آتش مستقیم سربازان روس کشته شده اند. آیا پوتین حتی اینقدر شعور ندارد که این اصل ساده را رعایت کند؟
تصاویر و کلیپهای خبری که از اوکرایین مخابره میشود واقعا غم انگیز و دردناک است . مادری باردار که در بمباران یک زایشگاه همراه با جنین خود به قتل رسیده . زنان و مردان سالمند که در بمباران وحشیانه آپارتمانهای خود مجروح شده و به قتل رسیده اند. کودکانی که مجروح و بیهوش در بیمارستانهای مخروبه بستری شده اند.
جلاد روس به هیچکس رحم نمیکند ، از زن و مرد وپیرو جوان . همه باید کشته شوند تا او به آرزوی جاه طلبانه خود برای احیای امپراتوری روسیه دست یابد . همان جنایاتی که در گروژنی و در سوریه مرتکب شد اینبار در اوکرایین تکرار میشود با این تفاوت که این بار تمام دموکراسیهاو ملل جهان به خوبی شاهد این جنایات هستند و از مردم و دولت اوکرایین حمایت میکنند. پوتین فکر این را نکرده بود که اوکرایین دیگر چچن و یا سوریه نیست که بتواند شمشیر را از رو ببندد و تا میخواهد جنایت کند و کسی متعرض او نشود.
ایرانِ آزاد 